ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങളിലെ നിറ സാന്നിധ്യമായിരുന്നു വെള്ളിലചെടി. വയൽ വരമ്പുകളോട് ചേർന്നും കുളക്കരയോട് ചേർന്നും തഴച്ചു വളർന്നിരുന്ന സസ്യമായിരുന്നു വെള്ളിയില. മുസാന്തചെടിയുടെ ഇനത്തിൽപ്പെടുന്ന ഈ ചെടി വെള്ളിലം, വെള്ളിലത്താളി എന്നീ പേരുകളിലും അറിയപ്പെടുന്നു. ഇന്ന് കുളങ്ങളും പാടങ്ങളും നികത്തലിന്റെ വക്കെത്തിയപ്പോൾ ഈ സസ്യവും ഇപ്പോൾ നമ്മളിൽ നിന്നും അന്യം നിന്നു. എന്നാൽ തലമുടി തഴച്ചു വളരാൻ സഹായിക്കുന്ന ഈ സസ്യത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങൾ ആയുർവേദത്തിൽ ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. അറിയാം..
പഴമക്കാരുടെ ഷാംപൂ ആയിരുന്നു വെള്ളില എന്നു വേണമെങ്കിൽ പറയാം. പച്ച ഇലകൾക്കൊപ്പം വെള്ള നിറത്തിലുള്ള ഇലകൾ ഇതിലുള്ളതു കൊണ്ടാണ് വെള്ളില എന്ന് ഈ സസ്യത്തിന് പേര് വരാൻ കാരണം. ചെറിയ ഓറഞ്ച് നിറത്തോട് കൂടിയ പൂക്കളും ഈ സസ്യത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയാണ്. വെള്ളില അരച്ച് നീര് പിഴിഞ്ഞെടുത്ത് കഞ്ഞി വെള്ളത്തിനൊപ്പമോ അല്ലതെയോ താളിയായി തലയിൽ തേക്കുന്നത് തലമുടി തഴച്ചു വളരാൻ സഹായിക്കുന്നു. ഇതിനുപുറമെ തലയിലെ താരൻ ശല്യം അകറ്റി തല ചൊറിച്ചിൽ കുറയ്‌ക്കാനും വെള്ളിലത്താളി സഹായിക്കുന്നു. ഇത് എണ്ണയായി കാച്ചി തലയിൽ തേക്കുന്നതും നല്ലതാണ്. താരൻ മൂലം തലയിലുണ്ടാകുന്ന ഉണ്ടാകുന്ന കുരുക്കൾ, മുറിവുകൾ എന്നിവ ഇല്ലാതാക്കാൻ ഉത്തമമാണ് വെള്ളിലത്താളി. വേനൽകാലത്ത് ഇത് തേച്ച് തുളിക്കുന്നത് കണ്ണിന് കുളിരേകാനും ഉഷ്ണകാല രോഗങ്ങൾ ചെറുക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. ചെമ്പരത്തിത്താളി തലയിൽ തേക്കുന്നതിനെക്കാൾ ഫലപ്രദമാണ് വെള്ളിലത്താളിയെന്നാണ് ആയുർവേദത്തിൽ പറയുന്നത്.
