ഉപനിഷത്തുകളിൽ പുനർജന്മത്തെ കുറിച്ച് പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഭഗവത് ഗീതയിൽ മരണാനന്തര ജീവിതത്തെ കുറിച്ചും വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു. മനുഷ്യൻ തന്റെ പഴയ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച് പുതിയവ ധരിക്കുന്നത് പോലെ ആത്മാവ് പഴയ ശരീരത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും പുതിയൊരെണ്ണത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്നാണ് ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ പറയുന്നത്. ജീവിതചക്രത്തിന്റെ അവസാനത്തെ ‘മുക്തി’ എന്നും ഒടുവിൽ പരമമായ ദൈവത്തോടൊപ്പം എന്നന്നേക്കുമായി തുടരുന്നതിനെ ‘മോക്ഷം’ എന്നും വിളിക്കുന്നു.
മരണശേഷം ഒരു വ്യക്തിക്ക് സംഭവിക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് മാത്രമാണ് ഗരുഡ പുരാണം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്. ഗരുഡ പുരാണം അനുസരിച്ച് ശരീരം വിട്ട ശേഷം ആത്മാവ് നീണ്ടതും ഇരുണ്ടതുമായ ഒരു തുരങ്കത്തിലൂടെ തെക്കോട്ട് സഞ്ചരിക്കുന്നു എന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്. ഇരുണ്ട തുരങ്കം കത്തിക്കാനും ആത്മാവിന് സുഖമായി സഞ്ചരിക്കാനുമാണ് മൃതശരീരത്തിന്റെ തല ഭാഗത്ത് വിളക്ക് കത്തിച്ച് വെക്കുന്നത്.
‘ആത്മൻ’ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ആത്മാവ് ശരീരം ഉപേക്ഷിച്ച് അവസാന ജന്മത്തിൽ ഒരാൾ ചെയ്ത പ്രവൃത്തികൾ അല്ലെങ്കിൽ കർമ്മങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് പുനർജന്മം ഉണ്ടാകുന്നു. ഒരാൾ ചെയ്ത കർമങ്ങൾ മോശമാണെങ്കിൽ പുനർജന്മത്തിൽ മൃഗങ്ങളുടെ രൂപമായിരിക്കും. പകരം നല്ല പ്രവൃത്തികൾ ആണ് ചെയ്തതെങ്കിൽ സന്തോഷകരമായ ജീവിതമാണ് പുനർജന്മത്തിൽ കാത്തിരിക്കുന്നത്. കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിനും പുനർ ജന്മത്തിനും ഇടയിലുള്ള സമയത്ത് കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിൽ ചെയ്ത പ്രവൃത്തികൾക്കനുസരിച്ച് നരകത്തിലോ സ്വർഗ്ഗത്തിലോ കഴിയേണ്ടി വരും. ശേഷം അവനെ/അവളെ ദൈവം വീണ്ടും ഭൂമിയിലേക്ക് അയക്കുന്നു. ഇത് മൃത്യുലോകം അഥവാ മനുഷ്യ ലോകം എന്നറിയപ്പെടുന്നു.
ബുദ്ധജനതയുടെ വാക്കുകൾ അനുസരിച്ച്, ആത്മാവിൽ മാറ്റമില്ലാതെ പുനർജന്മം ഉണ്ടാകുന്നു.മരണത്തിനും പുനർജന്മത്തിനുമിടയിലുള്ള ഇടനില അവസ്ഥയെ കുറിച്ച് ടിബറ്റൻ ബുക്ക് ഓഫ് ദി ഡെഡ് വിശദീകരിക്കുന്നു.
പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഊർജമാണ് ജീവിതം. മരണശേഷം ഈ ഊർജം വീണ്ടും പ്രപഞ്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ഏതൊരു ജീവിതത്തിനും 10 ജീവിതാവസ്ഥകൾ ഉണ്ട് ; നരകം, വിശപ്പ്, കോപം, മൃഗം, പരസംഗം, മാനവികത, പഠനം, തിരിച്ചറിവ്, ബോധിസത്വം, ബുദ്ധത്വം.
സിഖുകാരും പുനർജന്മത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു. ദൈവത്തിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിച്ച ആത്മീയ പ്രപഞ്ചത്തിൽപ്പെട്ടതാണ് ആത്മാവ് എന്ന് അവർ വിശ്വസിക്കുന്നു.എന്നിരുന്നാലും ശാസ്ത്രസമൂഹം ഈ വിശ്വാസങ്ങളെ അനുകൂലിക്കുന്നില്ല.
Comments