ഹൃദയത്തിലിടം ചേര്ന്ന അധ്യാപകരെ മറക്കാതിരിക്കാന് ഇന്നൊരു ദിനം. അധ്യാപകദിനം. കാര്ക്കശ്യക്കാരനും കൂട്ടുകാരനുമായ രണ്ടുതലമുറ അധ്യാപകരെക്കണ്ട നിറവുണ്ട് നമ്മുടെ യുവത്വത്തിന്. നന്മ നിറഞ്ഞ നല്ല അധ്യാപകര്ക്കായി ഈ ഗുരുദക്ഷിണ.
ചുവരോട് ചേര്ന്ന കറുത്ത ദീര്ഘചതുരം.
തറയില് ചിതറിയ ചോക്കുകഷ്ണകള്.
കീറിക്കുടലുചാടിയ മായ്പ്പുസഞ്ചി.
മേശപ്പുറത്തെ ഹാജര്പുസ്തകം.
ഓടിക്കളിച്ച ഇടനാഴിക്കളങ്ങള്
കൈതളര്ത്തിയ എംബോസിഷന്.
പുരികം വളയ്ക്കുന്ന ചൂരല്ക്കഷായം.
പിടിതരാത്ത ചോദ്യമായി അധ്യാപകന്.
പഠനമുറിയിലെ പഴയ ഓര്മ്മകള്ക്ക്
സുഖമുള്ള വേദനയാണ്.
കടലാസുതാളില് അടയിരിക്കുന്ന
മയില്പ്പീലിത്തുണ്ടിന്റെ പേറ്റുനോവിനെക്കാള്.
ഇത് മാറിയകാലം.
നാലുചുവരുകളുടെ പേടിച്ചൂടില് നിന്ന്
പച്ചപ്പുതൊട്ടറിയുന്ന പഠനനേരം.
വാക്കിന്റെ വാള്മൂര്ച്ചയ്ക്കപ്പുറം
മധുരിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങള്.
എന്തിനും തയ്യാറായി കുട്ടികള്.
കൂട്ടുകാരനെപ്പോലെ അധ്യാപകന്.
രണ്ടുതരം എന്നല്ല രണ്ടുതലമുറ അധ്യാപകര് എന്ന് അടിവരയിടാതെ വയ്യ, നെറ്റ് വന്നിട്ടും തെറ്റ് കൂടിയിട്ടും ശരിയുടെ വഴിച്ചൂട്ട് പിടിച്ച് മുന്നേ നടക്കുകയാണല്ലോ അന്നും ഇന്നും ഇനിയെന്നും അവര്.