ഭാരതത്തിന്റെ സ്വന്തം പാമ്പും കോണിയും

പാമ്പും കോണിയും കളിക്കാത്തവരായി ആരും തന്നെ കാണില്ല . എന്നാൽ ഈ കളിയുടെ ഉത്ഭവം തന്നെ ഭാരതത്തിൽ ആണെന്ന് എത്ര പേർക്കറിയാം . ചരിത്രകാരന്മാരുടെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ ഋഷിവര്യനായ ഗ്യാൻദേവ് ആണ് മോക്ഷ പാഠം എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഈ കളി കണ്ടു പിടിച്ചത് .

ഹിന്ദു തത്ത്വചിന്തയുടെ ഭാഗമായിട്ട് ഈ കളിയെ കാമത്തിന്റെയും കർമ്മത്തിന്റെയും തട്ടിലിട്ടാണ് അളന്നിരുന്നത് . കളിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ചിത്രത്തിൽ കോണികൾ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നത് സത്കർമ്മത്തെയും പാമ്പുകൾ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നത് ദുഷ്കർമ്മത്തെയുമാണ് . കുട്ടികളെ ജീവിതത്തിന്റെ മൂല്യം പഠിപ്പിക്കുവാൻ വേണ്ടിയും ഈ കളി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു .

കളിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ചിത്രത്തിൽ മുകൾ ഭാഗത്തായി ദൈവങ്ങളെയും , മാലാഖമാരെയും , പക്ഷിമൃഗാദികളെയും , പൂക്കളെയും വരച്ചു ചേർത്തിരുന്നു . ചിത്രത്തിൽ വരച്ചിരിക്കുന്ന കോണികൾ ഉദാരതയുടെയും , സത്യസന്ധതയുടെയും , വിനയത്തിന്റെയും പ്രതീകമായിരുന്നു . എന്നാൽ പാമ്പുകൾ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നത് കാമം , ക്രോധം , കൊലപാതകം , മോഷണം എന്നിവയെ ആണ് . ഇതിലൂടെ അർത്ഥമാക്കിയിരുന്നത് ജീവിതത്തിൽ സത്കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവർക്ക് മോക്ഷ പ്രാപ്തി ഉണ്ടാവുമെന്നും ദുഷ്കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവർ പുനർജനിച്ചു കൊണ്ട് പാപത്തിന്റെ ഫലം അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യും എന്നായിരുന്നു . അന്നുപയോഗിച്ചിരുന്ന ചിത്രത്തിൽ കോണികളുടെ എണ്ണം പാമ്പുകളുടെ എണ്ണത്തേക്കാൾ കുറവായിരുന്നു . എന്തിനെന്നു വെച്ചാൽ മോക്ഷത്തിലേക്കുള്ള പാത കഠിനമാണെന്നും പാപം ചെയ്യുക എന്നത് എളുപ്പമുള്ള കാര്യമാണെന്നും മനസിലാക്കിക്കുവാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു .

പിന്നീട് പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ആധിപത്യം ഉണ്ടായിരുന്ന കാലത്ത് , പാമ്പും കോണിയും ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്കു പറിച്ചു നടുകയും , പുതിയ രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു . പുതിയ പാമ്പും കോണിയിലും , ഉല്ലാസത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള ഒരു കളി എന്നതിലുപരി ധാർമ്മികതക്ക് പ്രാധാന്യം ഒന്നും തന്നെയില്ല . പുതിയ രൂപത്തിൽ കോണികളുടെയും പാമ്പുകളുടെയും എണ്ണം സമമാണ് .